Αυξημένη γ-GT (GGT)

1 ΛΕΠΤΑ

ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΦΟΡΤΩΣΗ

Τι είναι η γ-GT (GGT);

Η γ-GT (γ-γλουταμυλ-τρανσφεράση, GGT) είναι ένα ένζυμο που αποτελεί τον πλέον ευαίσθητο διαγνωστικό δείκτη των παθήσεων του ήπατος και δη των χοληφόρων. Η γ-GT έχει χαμηλή ειδικότητα, καθώς εντοπίζεται στην κυτταρική μεμβράνη αρκετών ιστών, όπως στα νεφρά, πάγκρεας, ήπαρ, σπλήνα, καρδιά, εγκέφαλο και κύρια αγγεία. Η γ-GT παίζει σημαντικό ρόλο στη μεταφορά αμινοξέων.

Ποιες είναι οι φυσιολογικές τιμές της γ-GT (GGT);

Οι φυσιολογικές τιμές της γ-GT διαφέρουν από εργαστήριο σε εργαστήριο ανάλογα με το αντιδραστήριο που χρησιμοποιείται. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι φυσιολογικές τιμές της γ-GT κυμαίνονται από 5 έως 40 IU/L.

Η γ-GT δεν διαφέρει μεταξύ ανδρών και γυναικών, αν και σε κάποιες μελέτες εδείχθη υψηλότερη γ-GT στους άνδρες από τις γυναίκες. Η γ-GT είναι 6-7 φορές υψηλότερη στα νεογνά σε σχέση με τους ενήλικες. Η γ-GT δεν αυξάνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Πού οφείλεται η αυξημένη γ-GT (GGT);

Αυξημένη γ-GT ανευρίσκεται σε παθήσεις ήπατος, χοληφόρων και παγκρέατος. Η γ-GT συνεκτιμάται με την αλκαλική φωσφατάση και την 5-νουκλεοτιδάση. Επειδή η γ-GT δεν αυξάνει στις περιπτώσεις οστικής βλάβης, βοηθάει να διευκρινισθεί αν η αυξημένη αλκαλική φωσφατάση οφείλεται στο ήπαρ ή στα οστά.

Άλλες περιπτώσεις αύξησης της γ-GT περιλαμβάνουν:

  • Λήψη φαρμάκων (φαινυτοΐνη, βαρβιτουρικά)
  • Κατάχρηση αλκοόλ (ακόμα και όταν η χολερυθρίνη, η αλκαλική φωσφατάση και οι τρανσαμινάσες είναι φυσιολογικές). Φαίνεται ότι το αλκοόλ προκαλεί έκλυση της γ-GT από τα ηπατικά κύτταρα. Εντούτοις, το 1/3 των ατόμων που κάνουν κατάχρηση αλκοόλ έχουν φυσιολογικές τιμές γ-GT.
  • Έμφραγμα μυοκαρδίου
  • Νεφρική ανεπάρκεια
  • Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
  • Σακχαρώδης διαβήτης
  • Ρευματοειδής αρθρίτιδα
  • Ορισμένα μη μεταστατικά νεοπλάσματα (π.χ. καρκίνος μαστού και πνεύμονα, υπερνέφρωμα, μελάνωμα)
Τελευταία ενημέρωση: 21 Απριλίου 2023, 16:41

Dr. ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝ. ΖΑΒΟΣ

Γαστρεντερολόγος - Ηπατολόγος, Θεσσαλονίκη

Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Μετεκπαιδευθείς στο Universitair Medisch Centrum Utrecht, Ολλανδία

Πρώην Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού