Διαθερμοπηξία (καυτηριασμός) κονδυλωμάτων πρωκτού με argon (APC)

4 ΛΕΠΤΑ

Τι είναι η διαθερμοπηξία με argon plasma coagulation (APC);

Η διαθερμοπηξία (καυτηρίαση, καυτηριασμός) με argon plasma coagulation (APC) είναι μια θερμική μέθοδος αιμόστασης με χρήση του ευγενούς αερίου Αργό που βρίσκει εφαρμογή στην Γαστρεντερολογία ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Αποτελεί εξελιγμένη μέθοδο καυτηρίασης με ακροφύσιο που δεν έρχεται σε επαφή με τους ιστούς με συνέπεια μικρότερο βάθος εγκαύματος και άρα μεγαλύτερη ασφάλεια και μικρότερη πιθανότητα επιπλοκών όπως διάτρηση του τοιχώματος του γαστρεντερικού σωλήνα. Δεν πρόκειται για λέιζερ, γι’ αυτό έχει μικρότερο κόστος σε σύγκριση με το λέιζερ.

Η τεχνική είναι σχετικά εύκολη και γίνεται με εισαγωγή του ακροφυσίου μέσα από το κανάλι του ενδοσκοπίου (δηλαδή κατά τη γαστροσκόπηση ή την κολονοσκόπηση), χρήση ενός ειδικού μηχανήματος που χορηγεί το ευγενές αέριο Αργό, και ένα πεντάλ που δίνει ηλεκτρικό ρεύμα προκαλώντας επιφανειακό έγκαυμα βάθους περίπου 2-3 χιλιοστών στον βλεννογόνο του στομάχου ή του παχέος εντέρου. Το έγκαυμα αυτό επουλώνεται μέσα σε 2-3 εβδομάδες, οπότε και θα πρέπει να γίνεται επανέλεγχος για την επιτυχία της επέμβασης.

Ποιες είναι οι ενδείξεις της διαθερμοπηξίας με argon plasma coagulation (APC);

Η διαθερμοπηξία (καυτηρίαση) με argon plasma coagulation (APC) χρησιμοποιείται στην Γαστρεντερολογία στις παρακάτω περιπτώσεις:

  • Αγγειοδυσπλασίες, δηλαδή ανώμαλα, ακανόνιστα μικρά αγγεία στο εσωτερικό τοίχωμα (βλεννογόνο) του στομάχου ή του παχέος εντέρου που πιθανόν να αιμορραγήσουν
  • Κονδυλώματα στον πρωκτό ή στο ορθό (το τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου). Διαβάστε την ενότητα στο τέλος του παρόντος άρθρου.
  • Στομάχι watermelon / σύνδρομο GAVE (gastric antral vascular ectasia), δηλαδή διατεταμένα αγγεία στο εσωτερικό τοίχωμα (βλεννογόνο) του στομάχου που πιθανόν να αιμορραγήσουν. Το σύνδρομο οφείλεται σε διάφορα αίτια όπως σκληρόδερμα, πυλαία υπέρταση από κίρρωση ήπατος, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, κολλαγονώδεις αγγειοπάθειες, και διαγιγνώσκεται με γαστροσκόπηση.
  • Μετακτινικές βλάβες στο ορθό ή στον πρωκτό, μετά από ακτινοβολία (ακτινοθεραπεία) για καρκίνο σε: πρωκτό, ορθό, τράχηλο μήτρας, μήτρα, προστάτη, ουροδόχο κύστη, όρχεις
  • Πολυπεκτομή, για καυτηρίαση τυχόν υπολειπόμενων μικρών κομματιών του πολύποδα που δεν αφαιρέθηκαν πλήρως με τον πολυπεκτόμο
  • Όγκοι (καρκίνοι) που αιμορραγούν επιφανειακά ή που αποφράσσουν στεντ
  • Έλκη που αιμορραγούν (είτε όταν υπάρχει ορατό αγγείο, είτε όταν υπάρχει διάχυτη αιμορραγία και δεν φαίνεται να αιμορραγεί κάποιο συγκεκριμένο αγγείο). Στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται τα μονήρη έλκη ορθού (solitary rectal ulcers).
  • Βλάβες Dieulafoy’s, δηλαδή αιμορραγία υποβλεννογόνιου αγγείου συνήθως στο στομάχι και το δωδεκαδάκτυλο

Πώς καυτηριάζονται τα κονδυλώματα στον πρωκτό και το ορθό;

IMG_0004.jpg

Εικόνα. Καυτηρίαση ελάχιστων υπολειπόμενων κονδυλωμάτων πρωκτού μετά από σειρά συνεδριών εφαρμογής του Argon. Φαίνεται ο καθετήρας χορήγησης του αερίου Argon και τα καυτηριασμένα (λευκά) κονδυλώματα, ενώ ο παρακείμενος βλεννογόνος του πρωκτού/ορθού είναι υγιής, χωρίς κονδυλώματα. (Από το προσωπικό αρχείο του Δρ. Ζαβού)

Τα κονδυλώματα στον πρωκτό και το ορθό δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν από τον δερματολόγο επειδή εντοπίζονται βαθιά και δεν φαίνονται εξωτερικά. Απαιτείται είσοδος του οργάνου (κολονοσκόπιο) για να φανούν και πιθανόν, εφόσον είναι αρκετά μεγάλα, να χρειασθεί να ληφθούν βιοψίες για τον αποκλεισμό τυχόν δυσπλασίας των κυττάρων του τοιχώματος του εντέρου.

Η αφαίρεσή τους μπορεί να γίνει και χειρουργικά (βλεννογονεκτομή), όμως δεν εξασφαλίζει ότι δεν θα υποτροπιάσουν μετά από σύντομο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, το χειρουργείο συνοδεύεται από μετεγχειρητικές επιπλοκές.

Η καυτηρίαση ή καυτηριασμός των κονδυλωμάτων του πρωκτού / ορθού με διαθερμοπηξία APC, δεν έχει σημαντικές επιπλοκές, εκτός ίσως από λίγο πόνο τις πρώτες ημέρες, εφόσον τα κονδυλώματα βρίσκονται πολύ χαμηλά στην έξοδο του πρωκτού, όπου υπάρχουν αισθητικά νεύρα.

Η καυτηρίαση ή καυτηριασμός των κονδυλωμάτων γίνεται σε συνεδρίες (προσωπικά προτιμώ ανά 4 εβδομάδες, καθώς η πλήρης επούλωση των εγκαυμάτων μπορεί να απαιτήσει έως και 3 εβδομάδες). Χορηγείται πάντοτε αναισθησία με προποφόλη, ώστε ο ασθενής να κοιμηθεί εντελώς και αφενός να μην πονάει, αφετέρου να μην σφίγγει αντανακλαστικά από τον πόνο ο σφιγκτήρας του πρωκτού και δεν βρεθούν μικρά κονδυλώματα που είναι καλά κρυμμένα ανάμεσα στις πτυχές του εντέρου.

Το πόσες συνεδρίες θα απαιτηθούν εξαρτάται από τη δραστηριότητα του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) στον οποίο οφείλονται τα κονδυλώματα.

Μετά από κάθε συνεδρία χορηγείται αλοιφή για τον πόνο, και αλοιφή ή υπόθετα για την επούλωση των εγκαυμάτων. Τα εγκαύματα με την τεχνική APC είναι σε μικρό βάθος, οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος διάτρησης ή μεγάλης αιμορραγίας.

Οι συνεδρίες καυτηρίασης συνεχίζονται έως ότου δεν ανευρίσκουμε κονδυλώματα στην κολονοσκόπηση. Για να μειώσουμε την πιθανότητα υποτροπής (άρα και τον αριθμό των συνεδριών) χορηγούμε ειδική κρέμα που καταστέλλει τον ιό τοπικά.

Στη συνέχεια ο ασθενής τίθεται σε τακτική παρακολούθηση με ορθοσκόπηση μία φορά το μήνα για τουλάχιστον 1 χρόνο και ακολούθως μία φορά τον χρόνο. Σύμφωνα με μελέτες, το 1/3 των περιπτώσεων υποτροπιάζουν μετά την εξάλειψη των κονδυλωμάτων του πρωκτού / ορθού, γι’αυτό είναι απαραίτητη η τακτική παρακολούθηση με ορθοσκόπηση σύμφωνα με την κρίση του γαστρεντερολόγου που σας παρακολουθεί.

Για την απλή ορθοσκόπηση απαιτούνται 1-2 χαμηλοί υποκλυσμοί πριν την εξέταση, ενώ για την καυτηρίαση, προτιμώ ο ασθενής να λάβει την προηγούμενη ημέρα ένα μπουκαλάκι καθαρτικού Eziclen, επειδή εγκλωβίζεται αέρας στο έντερο αν υπάρχουν κόπρανα και ο ασθενής πονάει από το φουσκωμένο έντερο και τα κόπρανα (φαινόμενο gas explosion). Αντίθετα, αν είναι καθαρό από κόπρανα το αριστερό παχύ έντερο, ο αέρας δεν εγκλωβίζεται και αποβάλλεται σύντομα, προσφέροντας ανακούφιση στον ασθενή. Ορισμένοι συνιστούν πλήρη καθαρισμό του εντέρου όπως στην ολική κολονοσκόπηση.

Τελευταία ενημέρωση: 14 Μαρτίου 2024, 22:19

Dr. ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝ. ΖΑΒΟΣ

Γαστρεντερολόγος - Ηπατολόγος, Θεσσαλονίκη

Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Μετεκπαιδευθείς στο Universitair Medisch Centrum Utrecht, Ολλανδία

Πρώην Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού